راستش دیگه دل و دماغ نیس، نه که نباشه، حالش نیس! یعنی هس؛ اما از بس زیاده ادم نمی دونه از کدوم بنویسه! از اوضاع پراید بنویسه یا پسته!! مثلا بنویسیم وقتی خاتمی رفت به جمیله شیخی خدا بیامرز جایزه داد، همین آقایون که حالا همه کاره اَن! شلوارش رو پرچم کردن از پاستور تا پسیخان راه رفتن، اما حالا خودشون می رن اون سر دنیا ننه ی «چاوز» رو بغل می کنن و ذکر مصیبت می کنن... آخه این جوری که نمی شه هر وقت دلتون می خواد هر کاری می کنین و اون وقت یه ببویی مثه خاتمی ... ای بابا ما رو چه به سیاست ؟! گفتم که تا دهن وا می کنیم می شیم سیاسی! خواستم فقط به اطلاع برسونم نبود ما دلیلش سوژه ی زیاده و البته میله هایی که دیگه پشتش جا برای هیشکی نیس...
تا بعد - خوابگرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر